Høymolesong: dikt

Det finst ingen skjulte meiningar Det finst ingen skjulte meiningar med mitt liv. Alt ligg opent og i dagen. Og eg kan ikkje, som dei russiske poetane, rømme over steppene. Her er ingen stepper. Eg skulle gjerne ha vore kavalerist. Men det er ingen krigar å kjempe. Eg tenkjer på kor mørk og primitiv menneskekroppen er. Eg tør ikkje eingong å besøke byane der eg ein gong elska kvinner av heile mitt hjarte. Eg vil rømme frå alt som er bestemt for meg. Poeten bør løfte blikket frå kroppssaftene og det pumpande blodet. Han bør vere taus, så langt han kan.